برچسب : نویسنده : aragol1 بازدید : 103
شهر بوی دریا میدهد
آب تا آرنجمان بالا رسیده
ماهی ها روی آب شناورند
با چشم های همیشه بازشان زل زدهاند به آسمان
آب تا گلویمان بالا رسیده
لجن تا سقف خانه ها را فرش کرده
کوسه ها آرام آرام نزدیک میشوند
آبْ سرخی خوش رنگی به تن کرده
دگر صدای قار قار کلاغها را نمیشنویم
آب گوشها، ریههایمان را پر کرده
خنکای این مایع سرخ رنگ آرام آرام گرمای وجودمان را در خود حل میکند
آب از سر ما گذشته، چرا هنوز زندهایم؟
برچسب : نویسنده : aragol1 بازدید : 100
برچسب : نویسنده : aragol1 بازدید : 96
دوست دارم کوچک شوم، آنقدر ریز که یک مورچه در گذر بیاید و مرا با خود به باغچهٔ خانهمان ببرد. ببرد زیر درخت بِه و تا زمستان همانجا نگهم دارد. من در عوضْ یک شب برفی و سوزناک، وقتی که دیگر هیچ دانهای باقی نمانده؛ به یک شام لذیذ دعوتش خواهم کرد.
برچسب : نویسنده : aragol1 بازدید : 117
برچسب : نویسنده : aragol1 بازدید : 119
برچسب : نویسنده : aragol1 بازدید : 109
برچسب : نویسنده : aragol1 بازدید : 121
برچسب : نویسنده : aragol1 بازدید : 136
برچسب : نویسنده : aragol1 بازدید : 137
برچسب : نویسنده : aragol1 بازدید : 120